<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar/5113750037816043500?origin\x3dhttp://aporuchandesu.blogspot.com', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>

death.

blogged @ Tuesday, February 3, 2009

nakakainis.
sobra.
yeahyip.
kaya ako naiinis kasi dahil sa kamatayan na yan.
dahil kay mama.
tama ba naman un?
wala na siyang bukambibig maliban sa "mamamatay ako dito"
everytime na magkikita kami ganoon ang sinasabi.
everytime na uuwi siya lagi nalang siya galit
at syempre yan ang ibubungad niya everytime na manenermon siya.

hello?? di niyo ba alm kung gano nasasaktan ang isang tao kapag may nagsasalita ng ganyan?
well. hindi naman ako nagoover generalizing.
kaya lang masakit kaya un.

kaya nga hindi ko kayo pinapayagan na magsabi tungkol sa kamatayan kasi ako lang din naman ang nasasaktan

sasabihin ko na sainyo.
nasasaktan ako sa tuwing sinasabi niyo yan.
kung hindi ko man naipapakita, naipapadama ko naman
sasabihin ko na sainyo.
patago akong nasasaktan
para bang sinasaktan niyo ako gamit ang kutsilyo.
or kung hindi man kutsilyo edi karayom..
ganoon katindi un.

kaya PLEASEEE.
wag sa ahrapan ko.
at maraming PLEASEEE..
wag naman sana kahit wala ako wag niyong sabihin.

*hearts* apple